مهارت های اجتماعی و مدرسه

مدرسه نه تنها مکانی است که کودکان خواندن، نوشتن و ریاضی را می آموزند. مدرسه جایی است که آنها یاد می گیرند تا با دیگران همراه شوند و مهارت های اجتماعی را توسعه دهند. مهارت های اجتماعی مهارت هایی هستند که باید در محیط فرهنگی ما تطبیقی ​​برقرار کنیم. اگر چه دانش آموزان نمرات آزمون های اجتماعی را از معلمان خود دریافت نمیکنند، همسالانشان دائما به آنها "نمرات" در "تست های اجتماعی" می دهند. اگر یک کودک در این "آزمایشها" خوب عمل کند، او مناسب است که دوستش داشته باشد و خوشحال باشد. او از مدرسه لذت خواهد برد و منتظر رفتن به مدرسه خواهد بود. اگر یک کودک این تستها را ناکام بگذارد، او به راحتی احساس خستگی می کند.

عدم موفقیت یک آزمون اجتماعی می تواند برای یک کودک بیشتر دردناک باشد، نه در آزمون خواندن و یا علم. برای برخی از کودکان، مهارت های اجتماعی می تواند سخت ترین موضوع برای گذراندن در مدرسه باشد. مهارت های اجتماعی نقش مهمی در سلامت روحی و رفاه فرزندان ایفا می کند. بدون دوستی، مدرسه می تواند یک مکان بسیار ناراحت کننده و تنها باشد که کودک ممکن است بخواهد از آن اجتناب کند.

کودکان با صلاحیت های ذاتی اجتماعی متولد می شوند، همانطور که با دیگر نقاط قوت و ضعف های ذهنی در توانایی هایی مانند توجه، حافظه، زبان و مهارت های حرکتی متولد می شوند. ضعف در این مهارت های اجتماعی می تواند منفی بر صلاحیت اجتماعی کودک باشد. به عنوان مثال، کودکان دارای مشکلات توجه ممکن است در گوش دادن و مشارکت در مکالمات مشکل داشته باشند، نتوانند مانع صحبت کردن یا سخن گفتن در زمان نامناسب شوند. کودکان با مشکلات حافظه ممکن است پس از یک مکالمه دشواری داشته باشند، زیرا آنها نمیتوانند به آنچه که گفته شد یادآوری کنند. کودکان با مشکلات زبان و ارتباطات به ویژه در معرض مشکلات اجتماعی هستند. آنها ممکن است دچار مشکلی با سرعت صحبت کردن باشند، به ویژه هنگامی که یک گروه از کودکان صحبت می کنند. کودکان مبتلا به اوتیسم به خصوص بیمار قادر به مقابله با شرایط اجتماعی هستند.

وضعیت اجتماعی در مدرسه

همانطور که با توانایی های دیگر، کودکان به طور گسترده ای متفاوتند، این که چگونه آنها قادر به ایجاد دوستی و کسب پذیرای همسالان هستند. از آنجا که دانش آموزان یکدیگر را درجه بندی می کنند، کودکان سطح تحصیلات مختلفی در مدرسه کسب می کنند. وضعیت اجتماعی نشان دهنده موقعیت فرزند نسبت به سایر اعضای کلاس است.

بعضی از کودکان به خوبی مهارت های اجتماعی دارند. آنها محبوب هستند و خیلی دوست دارند که همه یا بیشتر از همتایانشان باشند. بعضی به نظر میرسد برای ساختن دوستان و همراه شدن با دیگران مهارت داشته باشند. آنها بسیار دوستانه هستند و همیشه در اطراف مردم راحت به نظر می رسد. آنها اعتماد به نفس و نفوذ بالایی دارند.

بسیاری از دانش آموزان توسط همسالانشان بسیار دوست داشتنی هستند. این گروه از کودکان معمولا شامل اکثریت دانش آموزان در یک کلاس می شود. این کودکان دوست داشتنی در مورد چگونگی ارتباط آنها با دیگران احساس خوب می کنند، اما ممکن است در برخی مواقع نگران باشند که همکلاسی هایشان از آنها چه می خواهند.

برخی کودکان خجالتی، آرام و ترسو هستند. آنها ممکن است یک یا دو دوست نزدیک داشته باشند اما گروهی بزرگ از دوستان ندارند. در حالی که دانش آموزان دیگر آنها را دوست دارند، در فعالیت های بسیاری در مدرسه یا خارج از مدرسه شرکت نمی کنند. کودکان خجالتی معمولا در مورد چگونگی برخورد با دیگران ناراضی نیستند، اما آرزوی داشتن احساس راحتی بیشتر و درگیر شدن بیشتر را دارند. برخی از کودکان خجالتی در شرایط اجتماعی مضطرب می شوند.

كودكانی كه بیشترین مشكل اجتماعی در مدرسه را دارند، آنهایی هستند كه توسط همسالان خود رد می شوند. بچه های دیگر واقعا آنها را دوست ندارند و ممکن است با آنها دوستانه رفتار نکنند. در صحبت کردن، حرف تند و تلخی زدند. آنها به شدت ناسازگارند، از فعالیت هایشان محروم هستند و ممکن است توسط همسالانشان محروم شوند.